Kalias keek weer eens teleurgesteld voor zich uit. De zoveelste keer dat hij weer met een of ander smoesje door zijn vader en moeder werd afgescheept. Zij hadden beloofd om zondags samen iets te gaan ondernemen. Kalias zou mogen kiezen. Maar zoals zo vaak kwam er weer niets van terecht. Zijn vader had nog veel werk liggen dat perse op maandag klaar moest zijn. Raporten voor vergaderingen en dergelijke. Nou ja die had hij toch ook op zaterdag klaar kunnen maken hij wist toch dat de zondag voor hun drieen was? Zijn moeder was al geen haar beter zij zei doodleuk dat zij geen tijd had omdat zij nodig moest gaan trainen zaterdag was zij er niet aan toegekomen omdat oom Dijk plotseling op visite was gekomen. Ja hoor zijn slanke den van een moeder had zich in het hoofd gehaald dat zij te dik was. Potverdorie, hij had zich zo op de zondag verheugd. Hij had de hele week bedacht wat ze allemaal zouden gaan doen. Ze zouden s'morgens gaan zwemmen en smiddags zouden zij naar het museum gaan en dan sávonds naar de sterren kijken met de nieuwe telescoop die hij vorig jaar voor zijn verjaardag had gekregen. Echt een dag voor elk wat wils en hij was behoorlijk opgetogen geweest. Hij had het kunnen weten, waarom zou alles ook een keertje zo gaan als hij graag wou? Kalias had maar niets tegen zijn vader en moeder gezegt want het hielp toch niet. Hij was verdrietig en teleurgesteld maar had ook zoiets van bekijk het maar ik ga mijn eigen gang wel. Hij liep naar zijn slaapkamer en haalde zijn zwembroek uit de kast en pakte een handdoek propte de spulletjes in zijn rugtas. Verder keek hij nog even in zijn potomonee of hij voldoende geld op zak had en ging naar de garage om zijn fiets te pakken. Hier zou hij toch niet gemist worden en als hij gemist werd dan alleen maar als kiespijn. Hij ging gewoon door met de plannen die hij voor de zondag gemaakt had. Dan maar in zijn eentje. Kalias voelde zich een stuk beterder toen hij dit had besloten en ging op weg naar het zwembad. Je wist nooit of je nog andere jongens die je kende tegenkwam kon best wel leuk worden zei hij tegen zichzelf ook al waren zijn ouders er niet bij. Kalias was ongeveer halverwege het zwembad toen hij een lekke voorband kreeg. Ja hoor dat kon er ook nog wel bij rotfiets. Kalias stapte af en gaf zijn fiets een rotschop. Natuurlijk hielp het niet maar het luchtte wel op het was al zón petdag en nu ook nog een lekke band. Ineens hoorde hij iemand achter zich vragen; wat is er aan de hand kan ik je ergens bij helpen? het was een heel warme vriendelijke stem die toebehoorde aan een heel vriendelijk oogende grijsharige vrouw. Echt zo'n omaatje met een knoedeltje. Kalias zei mijn band is lek en ineens kwam er ook door alle teleurstelling uit mijn vader en moeder zouden vandaag met mij meegaan maar hebben het weer eens te druk. Met samengebalde vuisten zei hij toen ben ik maar alleen op stap gegaan en keek het grijsharige vrouwtje uitdagend aan.
Het oude dametje lachte hem vriendlijk toe en zei: het klinkt alsof je behoorlijk teleurgesteld bent ach jeejtje en dan wil je er nog wat van maken en krijg je tot overmaat van ramp een lekke band. Niet iets waar je nou echt van opvrolijkt he? Met een schuin hoofd en zachtjes schuddend stak et dametje haar hand naar Kalias uit. Ik heet madame Roycie, Merine Roycie en wat is jouw naam jongeheer? Tja Kalias kon niet anders als haar hand aannemen en beleefd te mompelen Kalias Overberg mevrouw. Ieks haar hand voelde erg droog aan net schuurpapier, schuurpapier met botjes, gatver niet te hard knijpen dacht Kalias wie weet breek je zo de botten in haar hand. Kalias, wat een mooie riddelijke naam. Laten je ouders het vaak afweten bij het nakomen van afspraken? hebben ze wel genoeg aandacht voor je Kalias? Gaat wel brombelde Kalias en trok zo snel mogelijk zonder onbeleefd e willen lijken zijn hand uit de hare. Nou mevrouw Roycie ik ga maar weer eens verder het is nog wel een eindje lopen naar het zwembad en als ik nog wil zwemmen moet ik opschieten. Misschien hebben ze daar ook wellspulletjes om mijn band te plakken want een lekke band gebeurt wel vaker. Madame Roycie keek hem alert aan met een geheimzinnig lachje om haar lippen. Ach Kalias :zei ze, geen nood je hoeft niet te lopen hoor kijk maar. Kalias kon niet geloven wat er gebeurde. Madame Roycie bukte zich naar de gevallen fiets toe en deed haar mond open en arrrrrcccch er kwam ineens een lange spitse tong in een snelle flits naar buiten, een tong die schitterde in allerlei kleuren. Jee die tong ging in een razende vaart over zijn band en opeens was de band weer heel en gevuld met lucht net of deze nooit lek was geweest. Kalias wilde wegrennen maar zijn benen weigerden hem te gehoorzamen. Al wat hij kon doen was in pure angst en beven kijken naar madame Roycie, die zich weer naar hem omdraaide net of er niks aan de hand was. Je bent toch niet bang Kalias? hahahaha lachte zij zachtjes dat is nergens voor nodig hoor. Opeens schoten haar beide handen naar voren en raakten Kalias zijn voorhoofd aan. Zijn hoofd leek te exploderen heel in de verte hoorde hij Madame Roycie zachtjes woorden zingen in een heel langzaam kalmerend tempo.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten